Aktualności Galeria zdjęć Autobus szkolny Biuletyn Informacji Publicznej Dziennik elektroniczny ERASMUS+ Historia Złotorii Informacje dla rodziców Instytucje pomocowe Jadłospis Kalendarz roku szkolnego Konsultacje indywidualne z rodzicami Książki naszych marzeń Logopeda Plan lekcji Podręczniki i materiały edukacyjne na rok szkolny 2023/2024 Pomoc psychologiczno-pedagogiczna Procedury COVID-19 Programy dydaktyczne Rada Rodziców Rekrutacja na rok szkolny 2024/2025 RODO Sukcesy uczniów Świetlica szkolna Złotoryjka Kontakt
Historia Złotorii - Zachowane zabytki

 

Zachowane zabytki

Złotoria słynie więc z bogatej historii, której pozostałości można oglądać do dziś. Do zabytków, które zachowały się (chociaż nie zawsze w swojej pierwotnej, doskonałej formie ) należą:

  • Ruiny zamku nad Wisłą i Drwęcą
  • Kościół pw. Św. Wojciecha- początkowo istniał tu murowany kościół gotycki z pocz. XV wieku, który był kościołem filialnym i w czasach średniowiecznych należał do biskupstwa włocławskiego. W 1807 roku, gdy Toruń oblegany był przez wojska napoleońskie kościół rozebrano, a cegły użyto do fortyfikacji francuskiej. Jednak Bartłomiej Murawski w 1825 roku pobudował nowy, drewniany kościół, który kolejny raz został rozebrany w 1904 roku. Obecny, ceglany, kościół w stylu neogotyckim powstał w 1906 roku.
  • Stary most żelazny- ma on długość 54 m i zbudowany został w 1893 roku. Koszt budowy wyniósł 38 tys. Marek. Most został wysadzony podczas kampanii wrześniowej przez saperów armii "Pomorze" . Jego odbudowanie nastąpiło w latach 1940-41.
  • Budynek dawnej szkoły ewangelickiej ( niemieckiej ) z poł. XIX wieku. Stoi on w obrębie ulicy Pomorskiej i Szkolnej. Obecnie mieści się w niej biblioteka szkolna i publiczna.
  • Neogotyckie kapliczki
  • Domy i budynki gospodarcze- są określane jako zabudowa o wartościach kulturowych. Do dziś zachowało się ich niewiele, głównie przy ul. Toruńskiej, Pomorskiej, Szkolnej i Ciechocińskiej.

Wiele ciekawych obiektów historycznych uległo zniszczeniu. Trzeba tu wymienić:

* Cmentarz ewangelicki- jego część znajduje się w obrębie dziedzińca szkolnego. Zachowały się na nim trzy płyty nagrobne.

* Młyn wodny, który istniał do lat 50-tych. Został zbudowany najprawdopodobniej w XVI wieku ( potwierdzają to XVII- wieczne kroniki ). Ciekawostką jest to, iż przy nim znajdował się murowany dom młynarza, niegdyś rozebrany.

* Wiatrak- stał na obrzeżach wsi jeszcze kilkadziesiąt lat temu.

Oprócz ciekawej historii dodatkowym atutem miejscowości jest jej piękne położenie. Leży ona między majestatycznie rozlewającą się Wisłą, wijąca się malowniczą Drwęc oraz niewielkim strumieniem o nazwie Jordan, który dodaje uroku okolicy. Dzięki temu Złotoria charakteryzuje się osobliwym mikroklimatem, dzięki któremu nawet w suche, upalne dni powietrze jest tu rześkie i świeże. Rzeki obfitują tu w ryby karpiowate, okoniowate i łososiowate. Drwęca, niegdyś rzeka 1 klasy czystości, z założonym w 1961 roku rezerwatem ichtiologicznym, obecnie należy do 3 klasy, ale w ostatnich latach obserwuje się tendencję do poprawy czystości jej wody. Złotoria otoczona jest przez żywiczne lasy, w których przeważają sosny, ale rosną tu także brzozy, dęby, klony, a nad wodą olchy. Dlatego są tutaj miejsca wymarzone do pieszych wędrówek, wypraw rowerowych, dla których udostępniono ścieżkę rowerową prowadzącą z Torunia nad jezioro w Osieku.

W tym miejscu Drwęca wpada do Wisły

W Złotorii występują idealne warunki do wypoczynku czynnego i biernego, do turystyki i rekreacji. W niewielkim oddaleniu od tej miejscowości ( Kaszczorek, Grabowiec )znajdują się ośrodki jazdy konnej dla miłośników hipiki i osób zainteresowanych tą formą wypoczynku.

Wymienione zalety Złotorii wpływają na ogromne zainteresowanie tą miejscowością. Dzięki temu rozwija się ona i rozrasta, przybywa tu nowych mieszkańców, powstają nowe domy, zagospodarowuje się okolica.

Zapraszam więc do mojej Złotorii, która choć nie jest złota, to jednak jest perełką wśród miejscowości wartą odkrycia i poznania.

Pracę napisała uczennica Ewa Mielcar.

Korzystając z dzieła:
- Giziński S."Złotoria w historii i legendzie", Rypin 1999, Dom Wyd.Verbum.
- Chlebowski B.(red),"Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich.", Warszawa 1895,Druk"Wieku" Nowy Świat Nr61.
- "Poznaj Swój kraj", marzec 1982.
- Rzeszotek R., "W widłach Drwęcy i Wisły", Nowości - 17.10.1974.
- Olejnik K. "Kazimierz Wielki 1310-1370 "wyd. I, Warszawa 1975, Wyd. Ministerstwo Obrony Narodowej.
- Kaczmarczyk Z., "Kazimierz Wielki (1333-1370)" t.IV, Warszawa 1948, Wyd. S. Arcta.
- Sieradzan W., "U ujścia Drwęcy. Dzieje zamku króla Kazimierza Wielkiego w Złotorii", Nowości z 14.04.1993.
- Pieradzka K., "Kaźko szczeciński (1345-1377) na tle polityki pomorskiej Kazimierza Wielkiego", Warszawa 1947 PZWS.